Przewlekły kaszel, narastające zmęczenie i nieodparte wrażenie, że dziecko nie jest okazem zdrowia to najbardziej charakterystyczne objawy zakażenia chlamydia pneumoniae. Przedłużająca się infekcja górnych dróg oddechowych może wskazywać na zakażenie bakterią Gram-ujemną, podstępną, działającą w ukryciu, natomiast w dłuższej perspektywie niezwykle inwazyjną. Odpowiednia obserwacja dziecka połączona z szybką diagnostyką pozwala ustrzec małego pacjenta przed komplikacjami.
Chlamydia pneumoniae u dziecka – rozpoznanie
Chlamydia pneumoniae są drobnoustrojami, które w medycynie zostały przypisane do grupy bakterii atypowych atakujących dzieci oraz dorosłych. Ich obecność w organizmie manifestują:
- łagodne infekcje w obszarze górnych i dolnych dróg oddechowych;
- uporczywy kaszel;
- narastające zmęczenie;
- ból mięśni i stawów;
- ból gardła;
- chrypka;
- w inwazyjnej fazie – gorączka.
W jaki sposób może dojść do zarażenia?
Do zakażenia bakterią Chlamydia pneumoniae dochodzi w większych skupiskach tj. żłobek, przedszkole, szkoła, co z kolei sprawia, że jest to bakteria wywołująca zakażenia o charakterze epidemicznym. Przenoszenie bakterii drogą kropelkową, a więc poprzez kichanie, kasłanie oraz kontakt z przedmiotami używanymi uprzednio przez chorą osobę podnosi ryzyko zachorowania do wysokiego pułapu. Brak odpowiedniej diagnostyki i wdrożenia właściwego leczenie może doprowadzić do rozwoju ciężkich zakażeń w obrębie krtani, gardła, ucha, a nawet płuc. Właściwa ocena dolegliwości nie należy do prostych, ponieważ objawy są dość ogólne, które na pierwszy rzut oka mogą przypominać przeziębienie i grypę.
Należy podkreślić, że szybkość i sprawność diagnostyki i potwierdzenie zakażenia bakterią chlamydia pneumoniae ma kluczowe znaczenie dla ogółu stanu zdrowia młodego organizmu. Omawiana bakteria rozwija się bowiem podstępnie we wnętrzu komórki, początkowo nie dając większych objawów. Co ważne – zakazić się nią można od każdego nosiciela, a więc także od osoby, która aktualnie nie ma żadnych dolegliwości.
Jak diagnozuje się chlamydia pneumoniae u dzieci?
Żeby stwierdzić bytowanie bakterii w organizmie dziecka, nie wystarczy wizyta u pediatry. Konieczne jest przeprowadzenie poszerzonej diagnostyki, która pozwala z całą pewnością potwierdzić lub wykluczyć nieproszonego gościa. U dzieci zazwyczaj wykonuje się wymaz pobrany z tylnej ściany gardła, który jest poddawany obserwacji w laboratorium. Pobrany materiał jest analizowany techniką immunofluorescencji pośredniej, która cechuje się wysoką dokładnością pozwalającą praktycznie bezspornie potwierdzić lub wykluczyć zakażenie.
Inną metodą, rzadziej stosowaną zwłaszcza u mniejszych pacjentów – głównie ze względu na konieczność pobrania próbki krwi – jest badanie ELISA na przeciwciała. W tym przypadku oznacza się trzy parametry, które w zależności od uzyskanego wyniku potrafią wskazać czy mamy do czynienia z rzeczoną chorobą i w jakim jest ona stadium. Precyzując wynik dodatni Chlamydia pneumoniae na:
- przeciwciała IgM świadczy o rozwijającej się infekcji;
- przeciwciała IgG informuje, o tym, że infekcja była przechodzona w przeszłości;
- przeciwciała IgA dowodzi przewlekłej postaci zakażenia.
Najczulszą, trzecią metodą diagnostyczną jest test PCR, który wykonuje się u pacjentów z niejasnymi wynikami ww. badań. Polega on na badaniu fragmentów DNA bakterii w wymazie z nosa.
Poważne podejście do choroby dziecka – klucz do wyleczenia
Nieswoiste objawy zakażenia mogą okazać się mylące, natomiast przeprowadzenie pełnej diagnostyki pozwala z całą pewnością wykluczyć lub potwierdzić chorobę, którą można całkowicie wyleczyć lekami celowanymi tj. erytromycyna, azytomycyna, klarytomycyna, a u starszych dzieci, które ukończyły 8 rok życia można sięgnąć po doksycyklinę.
